موقعيت جغرافيايي استان قم:

استان قم تقريباً در مركز ايران قرار دارد و از شمال شرق به استان تهران، از شرق به استان سمنان، از جنوب شرق به استان اصفهان و از جنوب غرب، غرب و شمال غرب به استان مركزي محدود مي باشد و در غرب درياچه نمك واقع شده است. مساحت استان برابر 11238 كيلومتر مربع مي باشد كه اين مقدار 0/68 درصد مساحت كل كشور را شامل مي شود.

از نظر زمین‌شناسی ناحیه‌ای که امروزه شهر قم در آن قرار دارد متعلق به دو دوره ترشیاری و کواترنر است. این شهر در کنار رودخانه قمرود و دشت قم قرار دارد. دشت قم مهم‌ترین دشت استان قم بوده و محل استقرار شهر قم و قطب کشاورزی و صنعتی استان محسوب می‌گردد. خاک شهر قم از نوع ماسه ای است که بیشتر حاصل رسوبات قمرود است.

آب و هوا
قم آب و هوای گرم و نیمه خشک دارد. میانگین دما در این نوع آب و هوا ۱۴ تا ۱۹ درجه سلسیوس است. قم به‌طور میانگین ۹۳۶ متر از سطح دریا ارتفاع دارد، با شیب ملایمی از طرف جنوب به طرف شمال شهر. میانگین دمای جنوب شهر قم ۵ درجه سلسیوس از مناطق شمالی شهر خنک تر است. تابستان‌های قم بسیار گرم و زمستان‌هایش بسیار سرد است. از نظر دمایی بهترین زمان برای سفر به این شهر ماه‌های اسفند، فروردین، اردیبهشت، شهریور، مهر و آبان است. میانگین بارش سالانه در این نوع آب و هوا ۱۲۵ تا ۲۱۵ ملیلی متر است. میانگین بارش سالیانه شهر قم نیز ۱۵۰ میلی‌متر است، که مهم‌ترین علل این کمبود بارش در موارد زیر خلاصه شده:
۱. حاکمیت توده هوای پرفشار جنب حاره در قم و دیگر استان‌های کشور و جلوگیری از وزش بادهای مرطوب غربی.
۲. دوری از دریاها و منابع رطوبت.
۳. وجود رشته کوه‌های زاگرس به عنوان مانعی برای رسیدن بادهای مرطوب غربی به قم.
۴. پایین بودن میانگین ارتفاع شهر قم.
خشکسالیهای پیاپی، عمده ویژگی آب و هوای شهر قم و استان قم در سال‌های گذشته بوده‌است.

مخاطرات طبیعی
در قم خطر وقوع سیل، زلزله، خشک سالی و طوفان شن وجود دارد. سیل به علت عبور رودخانه قمرود از مرکز شهر، زلزله به علت وجود گسل در جنوب شهر قم، خشک سالی به علت آب و هوای کویری.